W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : In het water levende zoogdieren
 

Zeeotter

De zeeotter of Enhydra lutris. Grootte : lichaamslengte tot 1,2 meter, staart tot 36 cm. Gewicht : mannetje 25 tot 40 kg en vrouwtje gewoonlijk iets kleiner. Uiterlijk : aan land : groot, glad, dik lichaam, korte poten, geboren rug en dikke, puntige staart. In zee : drijft vaak op z'n rug met de kop omhoog. Pels dicht, bruin tot zwart, gezicht, wangen, nek en snor lichter van kleur. Voeten (vooral van achterpoten) vinachtig, zwart.
Verspreidingsgebied : langs de kusten; in het noorden : langs de Grote Oceaan; in het oosten : Zuid-Californi� tot de Aleoeten; in het westen : Commandeurs-eilanden, Kamtsjatka-schiereiland en Koerilen. Men onderscheidt drie geografische ondersoorten : de oostelijke, noordelijke en westelijke. De zeeotter, ook wel kalan genoemd, is ��n van de grootste ottersoorten.
Hij was vroeger ��n van de algemeenste zoogdieren aan de noordelijke kusten van de Grote Oceaan. Door de intensieve jacht om zijn schitterende pels gedurende de achttiende en de negentiende eeuw was de soort bijna uitgeroeid. Het herstel begon in 1910-1911 dankzij een internationale beschermingsconventie; thans nemen de aantallen in verschillende delen van het vroegere verspreidingsgebied weer toe. Hij bewoont zeer waarschijnlijk de kusten van Alaska, Amchitka-eiland, Vancouver-eiland, het noorden van de staat Washington en het zuiden van Californi�. Zeeotter brengen de meeste tijd door in ondiepe kustwateren, in baaien en beschutte doorgangen waar kelp (Alaria, een bladwier) overvloedig groeit. Zij voeden zich op de zeebodem, duiken dan ongeveer een minuut per keer op zoek naar mosselen, krabben, zeesterren en zee�gels, waarbij ze meer jagen op gevoel dan door middel van reuk en gezicht. Californische zeeotters hebben onlangs geleerd om de weggegooide drankblikjes, waarmee de zeebodem daar is bezaaid, te onderzoeken omdat daarin vaak kleine inktvissen of zeeoren (een soort slak) huizen. Sinds lang zijn ze erom bekend dat ze mosselen en andere dieren met een harde schaal onder hun arm nemen, naar de oppervlakte brengen en ze daar met stenen stuk breken, waarbij ze hun borst als aambeeld gebruiken.
Tussen de maaltijden door liggen ze op hun rug in het water te slapen, zacht snurkend en met hun armen elegant over de borst gevouwen. Zij paren in zee, in het voor jaar en in de vroege zomer; de jongen (gewoonlijk ��n, zelden een tweeling) worden acht tot negen maanden later aan land geboren, waarschijnlijk na een periode van uitgestelde inplanting van de bevruchte eicel. De jongen worden onmiddellijk naar zee gebracht en zwemmen gedurende een jaar of langer met de moeder mee. Ouders en jongen onderhouden contact door kreunende of blatende geluiden. De huidige wereldpopulatie wordt geschat op zo'n 125.000 exemplaren.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer