Rubriek :
Dier - algemeen
Verschillende soorten
buideldieren
Waar we in andere
planten- en dierengemeenschappen zoogdieren met een placenta
aantreffen, vinden we in Australi� op die plaats buideldieren.
Daaronder zijn planteneters, insecteneters, alleseters en
vleeseters, buideldieren die heel hard kunnen lopen, die kunnen
springen en holen graven. Er zijn er ook die in het water leven.
Doordat sommige buideldieren zich hebben aangepast aan een
vergelijkbare omgeving en hetzelfde soort voedsel tot zich nemen
als bepaalde zoogdieren met een placenta, zijn ze daarop gaan
lijken. Het spreekt vanzelf, dat er niet voor al die bijna
vierduizend verschillende soorten zoogdieren met een placenta
vergelijkbare buideldieren zijn te vinden, want daarvan zijn er
tenslotte maar 248 soorten.
Opvallend
is, dat er geen buidelvleermuizen, geen buidelzeehonden en geen
buidelwalvissen zijn. Heel dicht bij elkaar staan bepaalde
boom-buideldieren, die zweven met de hulp van uitgestrekte
vliegmembranen, en de vliegende eekhoorns.
Zes van de acht bestaande families buideldieren leven in
Australi�. De buidelwolven, de buidelmuizen en de buidelmarters
horen tot de familie van de roofbuideldieren. Ze vervullen de
rol van de elders voorkomende vleesetende wezels, marters, wilde
katten en wolven. De buidelmiereneter behoort ook tot deze
familie. Hij heeft net zulke sterke klauwen en net zo'n lange
kleverige tong als de gewone miereneter.
Buidelmollen komen veel voor, maar laten zich zelden zien. Ze
zijn nauw verwant aan de roofbuideldieren en er zijn twee
soorten van, die een aparte familie vormen. Net als de mollen
uit Eurazi� hebben ze heel kleine oogjes en goed ontwikkelde
voorpoten. Al met al komen ze van alle buideldieren het meest
overeen met de vergelijkbare soorten met een placenta. De
buideldassen, die voorkomen in Australi�, Tasmani� en
Nieuw-Guinea, zijn vleesetende dieren, die op spitsmuizen
lijken.
De leden van de familie van de klimbuideldieren leven allemaal
in bomen. Evenals de in bomen levende zoogdieren met een
placenta hebben deze buideldieren een grijpstaart. De
suikereekhoorn lijkt sterk op een eekhoorn en de vijftien cm
lange rederstaartbuidelmuis ziet eruit als een muis.
Dan zijn er nog de bekende koala, die op een beertje lijkt en de
koeskoes (zie foto). Wat zijn bewegingen betreft lijkt de
grootste van de klimbuideldieren erg op de plompe lori. Hij
besluipt kleine slapende vogels en hagedissen, maar doet toch
hoofdzakelijk zijn maal met forse hoeveelheden bladeren en
vruchten.
Wombatten en breedkopwombatten vormen samen de familie van de
wombatachtigen. De wombatten van tegenwoordig worden niet langer
dan zo'n 1,20 meter, maar hun voorouders hadden de afmetingen
van een nijlpaard.
Doordat hij veelal onder de grond vertoeft en zich voornamelijk
voedt met planten, is het uiterlijk van de wombat veel
overeenkomsten gaan vertonen met dat van de das - ook wat de
structuur van zijn gebit betreft. De beitelvormige tanden in
boven- en onderkaak groeien voortdurend aan en moeten door
knagen op maat worden gehouden.
Wombatten mogen er dan op de grond nogal onhandig uitzien, ze
kunnen heel goed in bomen klimmen. Springen doen ze trouwens ook
uitstekend : springen van zo'n meter of zes zijn geen
uitzondering.
