W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Ongewervelde dieren
 

De Saharaschorpioen

Orde : Scorpiones - familie : Buthidae - geslacht : Androctonus en soort : Androctonus australis. De Saharaschorpioen heeft drie ondersoorten : A. australis australis die geheel geel is, A. australis lybicus die grotendeels zwart is en A. australis hector, die grotendeels bruin is. Er zijn zo'n 1400 soorten schorpioenen die tot de groep van de spinachtigen behoren.
Met zijn dikke staart en gifstekel over zich lichaam gebogen en een stel grote, krabachtige scharen in gereedheid, is de Saharaschorpioen in de woestijnen van Afrika en het Midden-Oosten een indrukwekkend dier. Zijn gif is vergelijkbaar met dat van een cobra : het kan een volwassen mens binnen de twee uur doden. En omdat hij vaak in de buurt van mensen leeft, heeft hij meer mensen gedood dan enige andere schorpioensoort.
Deze nachtelijke jager is ontzagwekkend, ondanks zijn beperkte gezichtsvermogen. Hij ligt op de loer voor insecten en spinnen en gebruikt fijne haartjes op zijn poten en lichaam, evenals een paar pecten (kamvormige organen aan de onderzijde), om trillingen op te vangen waarmee hun nadering gepaard gaat. De schorpioen grijpt zijn prooi met zijn scharen en scheurt hem in stukken. Schorpioenen halen het meeste vocht dat ze nodig hebben uit hun prooi, maar geven de voorkeur aan water. Ze kunnen lange periodes zonder voedsel overleven.
De Saharaschorpioen verbergt zich overdag onder stenen en spleten. Het is een vijandig dier dat zelfs andere schorpioenen aanvalt en opeet. Om agressie te tonen tilt hij zijn schaar op en kromt zijn staart. Hij brengt ook een geluid voort, vergelijkbaar met het geratel van een ratelslang. Om energie te sparen in tijden van schaarste, kan hij zijn stofwisseling vertragen. Hij overleeft afkoeling tot onder het vriespunt en verdraagt de verzengende hitte van de woestijn. Als hij oververhit raakt, tilt hij zijn lichaam op zodat er lucht kan onder circuleren.
Als twee schorpioenen mekaar tegenkomen, vechten ze meestal tot de dood erop volgt, wat het paren tot een hachelijke onderneming maakt. Om dodelijke steken te voorkomen tijdens het paren, houden het mannetje en het vrouwtje elkaars schaar vast en schuifelen in het rond alsof ze een dans uitvoeren. Het mannetje legt een spermapakketje op de grond en beweegt zijn partner erboven. Haakjes op het pakketje hechten zich aan de geslachtsopening van het vrouwtje. De draagtijd van zes maanden is ongewoon lang vergeleken met de levensduur van de schorpioen, gemiddeld zo'n vijf jaar.
De Saharaschorpioen injecteert zijn gif via een scherpe stekel aan de punt van zijn staart, afkomstig van twee gifklieren onder aan de staart. Dit verlamt het hart en het ademhalingsstelsel van het slachtoffer. Omdat deze schorpioen in de buurt van mensen leeft, vaak in arme streken waar mensen geen schoenen of toegang tot medische hulp hebben, komen fatale ontmoedingen vaak voor, voornamelijk met kinderen.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer