W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Vogels
 

De koningsgier

De koningsgier behoort tot de familie Cathartidae, ook wel gieren van de Nieuwe Wereld genoemd omdat ze op het Amerikaanse continent voorkomen. Orde : Falconiformes - geslacht : Sarcoramphus en soort Sarcoramphus papa.
De koningsgier, die boven de weelderige regenwouden en graslanden van Midden- en Zuid-Amerika cirkelt, daalt pas af naar de grond als hij honger krijgt. Hij hoeft geen prooi te vangen, want zijn voedsel bestaat uit aas (vlees van dode dieren) en hoewel hij zijn eten met andere vogels deelt, mag hij vanwege zijn omvang altijd als eerste eten.
Dit solitaire dier brengt veel tijd in de lucht door. Ondanks zijn grote lijf kan de gier door zijn grote spanwijdte uren achtereen in de lucht blijven, waarbij zijn zoektocht naar een vers kadaver zich vaak over vele kilometers uitstrekt. Dit kost hem amper moeite omdat hij nauwelijks met zijn vleugels slaat en bij voorkeur op thermiekbellen vliegt (warme luchtstromen die vanaf de grond opstijgen). Hoewel er veel gieren bij een voedselplek kunnen rondzwermen, broedt de koningsgier niet in groepen. De afzonderlijke dieren gaan liever naar een plek waar veel voedsel is en waar een mogelijke partner kan worden gevonden.
Omdat de koningsgier zich niet makkelijk laat vangen, is er over zijn broedgewoonten weinig bekend. Kennelijk legt hij zijn eieren op verschillende veilige plekken, zoals in een holle boom of onder een uitstekende rotspartij, en bouwt hij geen nest. Meestal legt het vrouwtje ��n wit ei, maar soms ook twee of drie, dat door beide geslachten wordt bebroed. Na het uitkomen krijgt het kale jong al gauw een sneeuwwitte donshuid, voordat het zijn jeugdige zwarte verenkleed krijgt. Wat eten betreft blijft de jonge koningsgier ongeveer een jaar afhankelijk van zijn ouders. Na twee jaar krijgt de jonge vogel zijn volwassen kleuren en begint hij aan het solitaire leven dat zo kenmerkend is voor zijn soort.
De Latijnse naam voor koningsgier, 'vader van de doodskist', past precies bij een vogel die alleen aas eet. Hoewel het voedsel van de gier grotendeels uit aas bestaat, valt hij ook kleine levende zoogdieren en reptielen aan. Een koningsgier laat zich soms naar de grond vallen om zich te goed te doen aan pasgeboren vee, al doet hij dat alleen als er geen gevaar dreigt. Met zijn sterke snavel is hij vaak de enige vogel die de taaie huid van een groot dier kan openscheuren.
Als deze scherpziende vogel voedsel zoekt, speurt hij de grond beneden hem af op dode dieren, maar als dat niets oplevert, speurt hij naar grote aantallen rondcirkelende gieren of andere vogels die zich op de grond voeden. Niemand weet of de koningsgier goed kan ruiken, al lijkt hij andere soorten gieren met een scherp reukvermogen, zoals de kalkoengier en de zwarte gier, te gebruiken om hem naar voedsel te leiden.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer