|
De
kogelvis
 Orde
: Tetraodontiformes - familie :
Tetraodontidae - geslacht : Verschillende en
soort : Verschillende. Deze familie bestaat uit
ongeveer honderd soorten, zoals de Valentini's
spitskop-kogelvis, die in tropische kustwateren
zwemt en de puntkopkogelvis, die op de
koraalriffen in de Caribische Zee en de
Atlantische Oceaan leeft.
De kogelvis blaast zich bij het minste gevaar op
en beschikt daarnaast nog over andere
doeltreffende verdedigingsstrategie�n. Er zijn
niet veel dieren die deze vis vaker dan ��n keer
proberen aan te vallen, zelfs niet als ze lang
genoeg leven om zijn giftige vlees uit te
spugen. Kogelvissen komen wereldwijd in
tropische en gematigde zee�n voor, maar ook in
rivieren (zoet water).
Allerlei kogelvissoorten leven op tropische
koraalriffen, die rijkste onderzeese
leefgebieden op aarde. Het rif biedt bescherming
tegen krachtige stromingen, dus hoeft de vis
geen sterke zwemmer te zijn. Hij zwemt rustig
met zijn korte vinnen en stuurt met zijn staart.
De kogelvis is wel heel behendig : hij zwemt
vooruit, achteruit, naar boven of naar beneden,
zodat hij voedsel kan halen uit de kleinste
spleten. Al er gevaar dreigt, vult de kogelvis
zijn lijf met water of lucht en blaast zich op
als een ballon. Veel soorten hebben schubben met
puntige uiteinden ontwikkeld. Grote vissen
worden vaak dood gevonden met een stekelige
kogelvis in hun strot. Wanneer een ontmoedigde
aanvaller wegzwemt, laat de kogelvis zich met
een harde boer weer leeglopen.
Omdat de meeste kogelvissen langzame zwemmers
zijn, vangen ze geen andere vissen. Ze speuren
koraalspleten af met hun smalle snuit en zoeken
langzaam bewegende dieren zoals garnalen,
krabben en zee-egels. Deze zijn vaak eenvoudig
te vinden, maar niet zo gemakkelijk te eten. De
kogelvis heeft heel sterke kaken en tanden, die
krachtig genoeg zijn om door de harde schaal van
een krab te komen of de stekels van een zee-egel
te breken.
De meeste soorten zijn vaal bruin, maar sommige,
zoals de gestreepte kogelvis, hebben
waarschuwingskleuren. Kogelvissen bevatten een
dodelijk gif, namelijk tetrodotoxine, in de
lever, het bloed en de eierstokken.
Koraalriffen zijn zo rijk aan voedsel, dat voor
sommige kogelvissoorten een piepklein
territorium volstaat. Elk mannetje beheert een
gebied dat de territoria van meerdere vrouwtjes
bevat, en hoe sterker het mannetje is, hoe meer
vrouwtjes hij aantrekt. Hij concurreert met
andere mannetjes en steelt soms zelfs vrouwtjes.
Het mannetje broedt met alle vrouwtjes in dit
territorium en bevrucht de eitjes in het water.
De larven laten zich drie maanden meevoeren op
de oceaanstromen en eten plankton. De
overlevende larven vestigen zich op het rif.
Sommige soorten paaien en groepen : enkele
Takifugu-soorten bijvoorbeeld zwemmen met z'n
duizenden naar kiezelstranden in Japan om tussen
mei en juli kuit te schieten, enkele dagen na
volle en nieuwe maan.
|
