W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Amfibie�n en reptielen
 

De gould's varaan

Orde : Squamata - familie : Varanidae - geslacht : Varanus en soort : Gould's varaan. Er bestaan meer dan 57 verschillende soorten varanen. De grote netvaraan is met zijn twee meter ��n van de grootste en de kleinste is de kortstaartvaraan, die twintig cm lang is.
Hij is ��n van de best aangepaste dieren van Australi� en daarom kan de gould's varaan overleven in allerlei soorten leefgebieden, hoewel hij de voorkeur geeft aan droog, semi-aride terrein. Dit snelle, wendbare dier staat bekend als vleesetende hagedis en kan holen graven, in bomen klimmen en sneller rennen dat een mens als hij op jacht is of moet vluchten.
's Nachts rust de varaan in een hol dat hij zelf gegraven heeft of dat hij ingepikt heeft van een ander dier. Net als andere reptielen is hij van externe temperaturen afhankelijk om zijn lichaamstemperatuur te regelen, en bij heel koud of nat weer blijft hij daarom vaak ondergronds. Bij warm weer komt hij naar buiten en drukt zich plat tegen de aarde om zo optimaal warmte op te kunnen nemen. Als hij eenmaal zijn ideale temperatuur heeft bereikt van 35-38 graden Celsius, kan hij aan zijn dagelijkse routine beginnen. In de Grote Victoriawoestijn en de Nullaborvlakte houdt hij tussen maart en augustus een winterslaap en overleeft op zijn opgeslagen lichaamsvetten. Hij komt daarna helemaal dun en hongerig in september weer te voorschijn, als het weer warm is.
Een gould's varaan heeft een enorme eetlust en daarom gebruikt hij al zijn zintuigen om voedsel te vinden, vooral zijn reukvermogen. Net zoals bij een slang schiet zijn gevorkte tong in en uit zijn bek om in de lucht te proeven of er prooi te vinden is. Hoewel hij vooral veel andere varanen eet, houdt hij ook van slangen, kleine buideldieren, op de grond nestelende vogels, reptieleneieren en sprinkhanen, kevers en andere insecten. Met zijn scherpe, puntige tanden kan hij niet kauwen en daarom slikt hij zijn slachtoffers in ��n keer door. Hij eet ook aas en als hij tegen een groot karkas van een kangoeroe of schaap oploopt, zal hij met zijn bek een stuk vlees losscheuren, met ��n hap doorslikken en nog terugkomen als hij weer trek heeft. Als hij in de buurt van menselijke nederzettingen leeft, eet hij vuilnis of voedselresten die mensen achterlaten.
Tijdens de paartijd vechten mannetjes om de vrouwtjes. Na gepaard te hebben zoekt een vrouwtje een goede plek voor haar nest. Dit kan een holte zijn in de aarde of een termietenheuvel. Ze graaft een groot gat, legt er haar witte, ovale eieren in, bedekt ze en laat ze dan achter. Zo'n 170 tot 200 dagen later keert de moeder terug om de bovenste laag aarde los te maken, zodat de jongen er na het uitkomen van de eieren makkelijker uit kunnen komen. Daarna verlaat ze de jongen voorgoed en heeft geen aandeel in hun opgroeien.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer