W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Vissen
 

De doktersvis

Orde : Perciformes - familie : Acanthuridae - geslacht : Verschillende en soort : Verschillende. De doktersvis kent een groot aantal verwanten. Er zijn negen geslachten en 96 verschillende soorten.
De vele soorten doktersvissen hebben een natuurlijk mes aan de basis van hun staart en kunnen zich rond het tropische koraalrif dan ook goed verweren. Hoewel deze kleurige vissen over het algemeen vredelievend zijn, verdedigen ze zich fel wanneer ze worden aangevallen. Ze proberen hun belagers met een klap van hun krachtige staart te verwonden.
Tropische koraalriffen behoren tot de mooiste en spectaculairste leefgebieden ter wereld, en de doktersvis speelt een belangrijke rol bij het onderhoud. Hij voedt zich voornamelijk met snelgroeiende, mossige algen die, wanneer ze maar doorwoekeren, het koraal en de bijbehorende planten snel verstikken. Met zijn platte, schijfachtige vorm kan de doktersvis op moeilijk toegankelijke plaatsen komen. Hij is voortdurend op zoek naar voedsel. Met zijn vooruitstekende bek en kleine, scherpe tanden schraapt deze kleurige vis algen van het koraal en de rotsen. Veel soorten van de doktersvis zijn vegetarisch, maar andere hebben een veel gevarieerder menu. E�n soort voedt zich niet alleen met algen en waterplanten, maar ook met kleine weekdieren, wormen en schaaldieren.
Ondanks de scalpelachtige stekel waaraan hij zijn algemene naam dankt, zoekt de dokstersvis zelden ruzie met andere soorten. Wanneer het donker wordt, gebruikt hij zijn zeer flexibele borstvinnen om zich in gaten in het koraal te bewegen. Hier is hij veilig voor roofvissen als barracuda's en haaien. Voor meer bescherming kan deze bijzonder flexibele vis zelfs een donkerder kleur gaan aannemen. Jonge doktersvissen leven solitair en zijn territoriaal. Ze gebruiken hun scherpe stekels om met andere jonge soortgenoten om een territorium te vechten. Gaandeweg worden ze minder agressief en de meeste oudere vissen verzamelen zich in scholen, soms met andere soorten. Wat leefgebied betreft, hebben veel soorten van de doktersvis een voorkeur voor rotsige kusten en koraalriffen. Tenminste ��n soort houdt van dieper water.
Doktersvissen paren op twee verschillende manieren. Bij de eerste methode paart een mannetje, vaak agressief, vanuit een eigen territorium met passerende vrouwtjes. Ze zwemmen samen naar de oppervlakte en verspreiden tegelijk hun sperma en eieren. Bij de tweede methode verzamelen enorme scholen zich in de schemering bij een koraalrif. De vissen zwemmen samen naar de oppervlakte en laten stromen van eieren en sperma achter. De twee dagen daarop drijven de bevruchte eieren op het wateroppervlak, verpakt in een olieachtige bel.
Het leefgebied van de doktersvissen wordt bedreigd door schadelijke vismethoden. Zo wordt er met explosieven gewerkt om vissen en koraal boven water te krijgen. In Mzani Bay in Tasmani� vonden aan het einde van de jaren negentig dertien explosies per dag plaats. In 1998 verbood de Australische regering deze praktijken.


 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer